معرفی انواع نماها سینمایی و مفهوم هر یک از آن ها
در این مقاله به معرفی . توضیحاتی در مورد پرکاربردترین نماهای سینمایی حرفه ای میپردازیم.
نماهای سینمایی:
نماهای سینمایی، فریمهای مجزایی از یک فیلم یا ویدئو هستند که توسط دوربین ضبط میشوند. هر نما نوع خاصی از قاببندی و زاویه دوربین را برای
روایت داستان، انتقال اطلاعات و ایجاد حس و حال در بیننده به کار میبرد.
اصولا نماهای سینمایی با توجه فاصله سوژه از دوربین به چهار دسته کلی شامل :
Close up نماهای نزدیک
Medium Shot نماهای متوسط
Long shot و نماهای دور
نماهای مکمل
تقسیم می شوند و در بین این نماها می توانیم چند نمای دیگر را هم داشته باشیم .
نماها و انتقال احساسات در آن ها :
نماهای نزدیک :
نوعی از نماهای سینمایی هستند که بر روی قسمتی از سر سوژه، مانند صورت، دهان یا چشم تمرکز میکنند.
این نماها به کارگردانان اجازه میدهند تا احساسات و جزئیات مهم مثل عصبانیت ، خشم ، خوشحالی ، نفرت و … را به طور مؤثر به بیننده منتقل کنند.
کاربردهای نماهای نزدیک:
- انتقال احساسات: نماهای نزدیک میتوانند برای نشان دادن طیف گستردهای از احساسات، مانند شادی، غم، خشم، ترس، تعجب و عشق استفاده شوند.
- ایجاد صمیمیت: با تمرکز بر روی صورت سوژه، نماهای نزدیک میتوانند حس صمیمیت و ارتباط بین شخصیت و بیننده ایجاد کنند.
- جلب توجه: نماهای نزدیک میتوانند برای جلب توجه بیننده به یک عنصر خاص در صحنه، مانند یک شیء مهم یا یک شخصیت خاص استفاده شوند.
- افزایش تنش: نماهای نزدیک میتوانند برای افزایش تنش و هیجان در یک صحنه استفاده شوند، به خصوص زمانی که برای نشان دادن یک واکنش عاطفی شدید یا یک لحظه خطرناک استفاده شوند.
- برقراری ارتباط با بیننده: نماهای نزدیک میتوانند برای برقراری ارتباط مستقیم با بیننده و القا حس همدلی با شخصیتها استفاده شوند.
استفاده مؤثر از نماهای نزدیک:
- از نماهای نزدیک به طور متعادل استفاده کنید: استفاده بیش از حد از نماهای نزدیک میتواند باعث خستگی و بیحوصلگی بیننده شود.
- آنها را با سایر انواع نماها، مانند نماهای متوسط و دور، ترکیب کنید تا تعادل ایجاد کنید.
- در زمان مناسب از نماهای نزدیک استفاده کنید: از نماهای نزدیک در لحظات کلیدی داستان استفاده کنید تا تأثیر بیشتری داشته باشند.
- قاببندی را با دقت انتخاب کنید: قاببندی نماهای نزدیک بسیار مهم است. مطمئن شوید که سوژه در فوکوس است و پسزمینه مزاحم نیست.
- از نورپردازی مناسب استفاده کنید: نورپردازی میتواند تأثیر زیادی بر ظاهر نماهای نزدیک داشته باشد. از نورپردازی ملایم و متعادل برای ایجاد ظاهری طبیعی استفاده کنید.
نماهای متوسط :
نوعی از نماهای سینمایی هستند که سوژه را از کمر به بالا نشان میدهند. این نماها برای تمرکز بر روی شخصیتها و تعاملات بین آنها و همچنین ارائه اطلاعات کلی از صحنه استفاده میشوند.
احساساتی که معمولاً با استفاده از نماهای متوسط منتقل میشوند تا حد زیادی به نوع قاببندی و زبان بدن بازیگران بستگی دارد.
با این حال، به طور کلی، نماهای متوسط میتوانند طیف گستردهای از احساسات را منتقل کنند، از جمله : ارتباط ، انزوا ، تنش ، قدرت ، اسیب پذیری و…
کاربردهای نماهای متوسط:
- ایجاد تعادل: نماهای متوسط میتوانند برای ایجاد تعادل بین تمرکز بر روی شخصیتها و ارائه اطلاعات کلی از صحنه استفاده شوند.
- نشان دادن روابط: این نماها میتوانند برای نشان دادن روابط بین شخصیتها، هم از نظر فیزیکی و هم از نظر عاطفی استفاده شوند.
- ایجاد ریتم: نماهای متوسط میتوانند برای ایجاد ریتم و پویایی در روایت داستان استفاده شوند.
- انتقال اطلاعات: این نماها میتوانند برای انتقال اطلاعات در مورد شخصیتها، مانند لباسها، زبان بدن و محیط اطرافشان استفاده شوند.
استفاده مؤثر از نماهای متوسط:
- از تنوع نماها استفاده کنید: از انواع مختلف نماهای متوسط برای جلوگیری از یکنواختی استفاده کنید.
- قاببندی را با دقت انتخاب کنید: مطمئن شوید که سوژه در فوکوس است و پسزمینه مزاحم نیست.
- از حرکت دوربین استفاده کنید: برای ایجاد حس پویایی و هیجان، میتوانید از حرکت دوربین در حین فیلمبرداری نماهای متوسط استفاده کنید.
- از عمق میدان استفاده کنید: میتوانید از عمق میدان برای جلب توجه به سوژه و محو کردن پسزمینه استفاده کنید.
نماهای دور:
نوعی از قاببندی در سینما هستند که سوژه را از فاصله دوری نشان میدهند. این نماها برای معرفی و نمایش محیط و موقعیت کلی صحنه و همچنین ایجاد حس وسعت و عظمت استفاده میشوند.
احساساتی که معمولاً با استفاده از نماهای دور منتقل میشوند عبارتند از : آرامش ، هیجان ، ترس ، کنجکاوی ، بی تفاوتی و …
کاربردهای نماهای دور:
- ایجاد حس مکان: نماهای دور میتوانند برای ایجاد حس مکان و فضاسازی در بیننده استفاده شوند.
- معرفی محیط داستان: در ابتدای فیلم یا یک صحنه جدید، از نماهای دور برای معرفی محیط داستان و موقعیت شخصیتها استفاده میشود.
- ایجاد حس تعلیق: نماهای دور میتوانند برای ایجاد حس تعلیق و ناشناخته بودن استفاده شوند، به خصوص زمانی که برای نشان دادن یک مکان یا موقعیت جدید استفاده میشوند.
- مقایسه شخصیتها با محیط: نماهای دور میتوانند برای مقایسه شخصیتها با محیط اطرافشان و نشان دادن کوچکی آنها در برابر عظمت طبیعت یا جامعه استفاده شوند.
- ایجاد کنتراست: میتوان از نماهای دور برای ایجاد کنتراست بین شخصیتها و محیط اطرافشان استفاده کرد.
نکاتی برای استفاده از نماهای دور:
- از ترکیب نماهای دور با سایر انواع نماها استفاده کنید: استفاده بیش از حد از نماهای دور میتواند باعث خستگی بیننده شود.
- قاببندی را با دقت انتخاب کنید: مطمئن شوید که خطوط افق صاف هستند و سوژه در فوکوس است.
- از عمق میدان استفاده کنید: با استفاده از عمق میدان مناسب، میتوانید هم سوژه و هم محیط اطراف او را در فوکوس شارپ نگه دارید.
- از حرکت دوربین استفاده کنید: برای ایجاد حس پویایی و هیجان، میتوانید از حرکت دوربین در حین فیلمبرداری نماهای دور استفاده کنید.
نماهای مکمل :
در بعضی مواقع نیاز داریم تا از نماهایی غیر از نماهایی که در 3 دسته اصلی قرار می گیرند استفاده کنیم .
مثلا برای تاکید روی یک جسم شیع یا اتفاق یا حتیتاکید بهتر روی مکالمه ها یا حتی برای نزدیک شدن به یک جسم یا یه اتفاق در حال رخ دادن. در این مواقع از نماهای مکمل استفاده می کنیم .
معرفی انواع نماها :
نزدیک (Close-Up): این نما سوژه را از شانهها به بالا نشان میدهد و برای نشان دادن احساسات و واکنش های شخص استفاده میشود
نزدیک معمولی (Medium Close-Up): این نما سوژه را از بازو به بالا نشان میدهد و برای نشان دادن تعاملات شخصیتها استفاده میشود
خیلی نزدیک (Extreme Close-Up): این نما از نزدیکترین فاصله سوژه را نشان میدهد و برای نمایش جزئیات بسیار ظریف، مانند قطرات اشک یا بافت پوست استفاده میشود
متوسط (Medium Shot): این نما سوژه را از کمر به بالا نشان میدهد و برای معرفی شخصیتها و نشان دادن روابط بین آنها استفاده میشود
کابوی آمریکایی (American Shot یا Knee shot): این نما سوژه را از زیر زانو تا بالای سر نشان میدهد و برای نشان دادن گفتگو و تعامل بین شخصیتها استفاده میشود .
از این نما بیشتر برای فیلم های وسترن استفاده می شود..
کامل (Full Shot): این نما سوژه را از کف پا تا بالا نشان میدهد و برای معرفی شخصیتها و نشان دادن مکان و روابط بین آنها استفاده میشود..
دور متوسط (Long Shot): این نما سوژه را از فاصله دورتری نسبت به نمای متوسط نشان میدهد و برای نمایش محیط اطراف سوژه و موقعیت او در آن استفاده میشود.
دور معمولی (Extreme Long Shot): این نما سوژه را از دورترین فاصله ممکن نشان میدهد و برای نمایش مناظر طبیعی یا چشماندازهای وسیع استفاده میشود.
نماهای مکمل :
اینسرت یا میانی (Insert)
نمای میانی یا اینسرت معمولا نمایی نزدیک و درشت از آبجکتها یا بخشی از بدن کاراکتره که کل کادر رو میپوشاند .
نمای اینسرت، یک هدف دارد اینکه که میخواهد تمام حواس بیننده دقیقا روی یک چیز متمرکز باشد. حتی نمای اینسرت میتواند چیزی رو نمایش بدهد که مثلا سوژه از اون بیخبر است
. این نماها اغلب از زاویه دید کاراکتر نشون داده میشود؛ مثل دستی که کشویی رو باز میکند و چیزی در میاورد، گاهی بین نماهای یک فیلم عدم تطابق فنی یا معنایی پیش میاد؛
اینجاست که تدوینگر میتواند از نمای میانی برای اصلاح این ناهماهنگی استفاده میکند.
اور شولدر (Over the Shoulder)
اور شولدر که به فارسی “نمای از بالای شانه” یا “نمای پشت سر” ترجمه می شود، نوعی زاویه دوربین در فیلمبرداری و عکاسی است
که در آن دوربین از پشت سر یکی از شخصیت های صحنه و از روی شانه او به صحنه نگاه می کند.
در این نما، سر و شانه شخصیت در یک طرف قاب قرار می گیرد و سوژه مورد نظر در طرف دیگر قاب. این زاویه به بیننده حس حضور در صحنه و همراهی با شخصیت را می دهد.
کاربردهای نمای اور شولدر:
- ایجاد حس صمیمیت: نمای اور شولدر می تواند حس صمیمیت و نزدیکی بیننده با شخصیت را ایجاد کند.
- ایجاد تعلیق: از نمای اور شولدر می توان برای ایجاد تعلیق و هیجان در صحنه استفاده کرد. به عنوان مثال، در فیلم های جنایی،
- از نمای اور شولدر برای نشان دادن تعقیب و گریز یا درگیری بین شخصیت ها استفاده می شود.
- انتقال اطلاعات: از نمای اور شولدر می توان برای انتقال اطلاعات به بیننده به صورت غیرمستقیم استفاده کرد. به عنوان مثال، در فیلمی که در مورد یک مکالمه بین دو نفر است،
- می توان از نمای اور شولدر برای نشان دادن جزئیات چهره و حرکات هر دو شخصیت استفاده کرد.
انواع نمای اور شولدر:
- اور شولدر یک طرفه: در این نوع نما، فقط سر و شانه یک شخصیت در قاب قرار می گیرد.
- اور شولدر دو طرفه: در این نوع نما، سر و شانه هر دو شخصیت در قاب قرار می گیرد.
- اور شولدر با زاویه بالا: در این نوع نما، دوربین از زاویه بالایی به شخصیت و سوژه مورد نظر نگاه می کند.
- اور شولدر با زاویه پایین: در این نوع نما، دوربین از زاویه پایینی به شخصیت و سوژه مورد نظر نگاه می کند.
سکانس پلان (Sequence Plan)
سکانس پلان که به فارسی “برداشت بلند” یا “برداشت بدون کات” نیز ترجمه می شود، به یک برداشت بلند بدون کات در فیلمبرداری اشاره دارد که در آن
دوربین به طور مداوم یک صحنه یا یک دنباله از رویدادها را دنبال می کند.
سکانس پلان می تواند حس واقع گرایی و غوطه وری در داستان را به بیننده القا کند.
کاربردهای سکانس پلان:
- ایجاد حس واقع گرایی: سکانس پلان می تواند حس واقع گرایی و طبیعی بودن را به صحنه القا کند، زیرا در این نوع برداشت، هیچ گونه کات یا پرشی در زمان وجود ندارد.
- ایجاد حس تعلیق و هیجان: از سکانس پلان می توان برای ایجاد حس تعلیق و هیجان در صحنه استفاده کرد.
- به عنوان مثال، در فیلم های جنایی، از سکانس پلان برای نشان دادن تعقیب و گریز یا درگیری بین شخصیت ها استفاده می شود.
- روایت داستان به صورت خطی: سکانس پلان می تواند برای روایت داستان به صورت خطی و بدون وقفه استفاده شود.
- ایجاد حس همذات پنداری: سکانس پلان می تواند حس همذات پنداری و نزدیکی عاطفی بیننده با شخصیت ها را ایجاد کند،
- زیرا بیننده حس می کند که در کنار شخصیت ها قرار گرفته و وقایع را به صورت زنده تماشا می کند.
ملاحظات استفاده از سکانس پلان:
- فنی: فیلمبرداری سکانس پلان از نظر فنی دشوارتر از فیلمبرداری با کات است، زیرا نیاز به برنامه ریزی دقیق، حرکات دوربین روان و بازی بی نقص بازیگران دارد.
- ریتم: سکانس پلان باید از نظر ریتم و ضرباهنگ به گونه ای باشد که بیننده را خسته نکند.
- طول: طول سکانس پلان باید متناسب با صحنه و داستان باشد. سکانس پلان های خیلی کوتاه یا خیلی بلند می توانند تاثیر منفی بر روی مخاطب داشته باشند.
نمای POV (Point of View)
نمای POV یا Point of View که به فارسی “نمای دیدگاه” یا “نمای نقطه نظر” ترجمه می شود، به زاویه دید دوربین در فیلمبرداری و عکاسی اشاره دارد
که در آن گویی دوربین چشم های یک شخصیت را به تصویر می کشد و آنچه را که او می بیند، به مخاطب نشان می دهد.
در این نما، مخاطب حس می کند که در جایگاه شخصیت قرار گرفته و دنیا را از دید او می بیند. این کار باعث ایجاد حس همذات پنداری و نزدیکی عاطفی بیننده با شخصیت می شود.
کاربردهای نمای POV:
- ایجاد حس همذات پنداری:
- همانطور که گفته شد، نمای POV می تواند حس همذات پنداری و نزدیکی عاطفی بیننده با شخصیت را ایجاد کند.
- افزایش تعلیق و هیجان:
- از نمای POV می توان برای افزایش تعلیق و هیجان در صحنه استفاده کرد.
- به عنوان مثال، در فیلم های ترسناک، از نمای POV برای نشان دادن دیدگاه قاتل یا موجودات ترسناک استفاده می شود که این امر می تواند حس ترس و وحشت را در بیننده دوچندان کند.
- ارائه اطلاعات:
- از نمای POV می توان برای ارائه اطلاعات به بیننده به صورت غیرمستقیم استفاده کرد. به عنوان مثال، در فیلمی که از دیدگاه یک راننده روایت می شود،
- می توان از نمای POV برای نشان دادن جزئیات جاده و محیط اطراف استفاده کرد بدون اینکه نیازی به دیالوگ یا روایت باشد.
انواع نمای POV:
- نمای POV اول شخص:
- در این نوع نما، دوربین به طور کامل روی سر یا قفسه سینه شخصیت نصب می شود و تمام حرکات و چرخش های سر او را دنبال می کند.
- نمای POV سوم شخص:
- در این نوع نما، دوربین از پشت سر یا شانه شخصیت به صحنه نگاه می کند.
- نمای POV صوتی:
- در این نوع نما، فقط صدای شخصیت شنیده می شود و تصویری از او نشان داده نمی شود.
نکته : در کارگردانی بهتر از از نمای نزدیک به یک نمای خیلی دور کات نداشته باشیم ، اگر این نکته را رعایت کنیم کات های قشنگ تری خواهیم داشت .
امیدواریم از مطالب این مقاله استفاده کرده باشید و از اون توی کارهاتون استفاده کنید .